Blijdschap, vreugde en vriendschap als brandstof voor zowel vrede en welbehagen in je eigen hart en het hart van de wereld om ons heen.
Afscheid nemen
Nog even en dan sluiten we alweer een jaar af. Wat gaat het toch ontzettend snel. Het voelt soms alsof het steeds sneller gaat. Misschien komt het omdat ik ouder wordt en op een andere manier de tijd beleef. Ik kan me als kind herinneren dat de dagen, de zomers, de winters en de jaren veel langer duurden en dat ik nog helemaal niet bezig was met de eindigheid van tijd. Maar naar mate ik zelf ouder wordt en steeds meer tijd achter me laat, is het alsof ik me ook steeds bewuster wordt van de eindigheid van tijd. Tenminste van de tijd die we als tijd beleven.
Want ik denk dat de manier waarop we tijd beleven erg afhangt van hoe bewust we aanwezig kunnen zijn in het hier en nu.
Je verhouden met de tijd
Je hebt vast ook zelf wel eens ervaren, dat op het moment dat je werkelijk betrokken bent bij wat je doet, de tijd even lijkt weg te vallen. Je beleeft de tijd dan op een hele ander manier. De manier waarop je tijd beleeft wordt beïnvloed door de mate waarin je betrokken bent en voelt met wat je doet of misschien juist met wat je niet doet.
Het gaat niet alleen maar over hoeveel tijd je wel of niet hebt om iets te doen maar om de manier waarop je met de tijd omgaat. Hoe verhoudt je je met de tijd. Kun je aanwezig zijn in het hier en nu en de aanwezigheid in dit moment omarmen en koesteren als een moment wat je alleen maar nu kunt ervaren omdat het zometeen weg is en nooit terug komt. Tijd is kostbaar. We realiseren ons dat volgens mij veel te weinig.
Want wees eens eerlijk. Wat is nu een mensenleven in de tijd tegenover de mensheid in zijn hele ontwikkeling en bestaan. We zijn hier maar even!
Bewustzijn brengen in de tijd
Stel je voor dat we dat serieus zouden nemen, en de tijd die ons is gegeven en ervaren, met veel meer bewustzijn gaan beleven en dat we elke nieuwe dag als de eerste van de rest van ons leven gaan ervaren.
Wat zou je dan los kunnen laten wat niet van jou is en wat je belemmerd om betrokken te zijn bij jezelf en bij de ander? Wat zou je je weer willen toe eigenen wat van jou is maar wat je niet hebt durven laten zien?
Vanaf het moment dat we worden geboren, en zelfs al voordat we worden geboren, zijn we in ons leven, in onze ontwikkeling, in een voortdurende beweging verwikkeld tussen vasthouden en loslaten, aantrekken en afstoten, opbouw en afbraak.
Hart, Hoofd en Buik
Er is een constante samenwerking tussen de verschillende neurale netwerken (Brein, hart en buik) in ons lichaam die van nature reageren op de verschillende impulsen van zowel de buitenwereld als de binnenwereld. Deze natuurlijke organisatie van al deze impulsen is bedoeld om de ‘vrede’ in ons lichaam en in ons leven te herstellen of te bewaren.
Onder deze impulsen vallen ook onze emoties. We reageren op angst, verdriet en boosheid. Zonder tussenkomst van ons rationele brein reageert ons lichaam op al deze onbewuste impulsen. We ontwikkelen een heel systeem van fysieke , emotionele en mentale afweer om de ‘natuurlijke’ balans van ons leven te herstellen.
Vrede als natuurlijke staat van zijn
Ik ben ervan overtuigd dat de natuurlijke staat van zijn een staat van vrede is. En dat we altijd, of we ons dat bewust zijn of niet, bezig zijn terug te keren naar deze staat van vrede in onszelf. (Ons immuunsysteem)
En dat is een levenslang en moeizaam proces. Een proces van persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Een proces van ziek worden en weer beter worden of van chronisch ziek zijn. Maar ook een proces van acceptatie en los laten. Een proces van kennismaken en vertrouwd raken met de tegenstellingen in onszelf en de tegenstellingen in het leven. Een proces om met steeds meer bewustzijn verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen gevoelens en onze eigen gedachten. Verantwoordelijkheid voelen voor een gezonde leefstijl en betrokkenheid bij onszelf en onze omgeving.
Regulatie en ontwikkeling
In counseling en therapie wordt er bewustzijn gebracht naar deze processen. Processen die we niet allemaal in de hand hebben maar waar we wel bewustzijn naar kunnen brengen en mee kunnen leren samenwerken.
Een van de redenen waarom ik zelf de benadering van counseling en therapie in Psychosynthese zo ben gaan waarderen is de aandacht die er wordt gegeven aan het ontwikkelen en vrijmaken van de positieve kwaliteiten en energieën als blijdschap, vreugde, vriendschap en vrede. Soms wordt er in de therapie erg veel nadruk gelegd op de zogenaamde negatieve emoties die ons lichaam aansturen tot gedrag.
Vrede, vriendschap en vreugde
Blijdschap en vreugde zijn emoties die evenveel invloed hebben als angst en boosheid. Waar we in de therapie de zogenaamd negatieve emoties kunnen leren reguleren, kunnen we de positieve emoties als vreugde, blijdschap, vrede en vriendschap juist meer ruimte geven en ontwikkelen.
Psychosynthese is een positieve psychologie die hier veel waarde aan hecht.
Ere zij God
Terug naar de tijd van de Decembermaand. Een maand waarin we wat meer stil staan bij de beweging van de tijd. We laten het afgelopen jaar achter ons, nemen afscheid en verwelkomen het nieuwe jaar.
In de kerken wordt het ‘Ere zij God’ gezongen. Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen. Welbehagen is een ander woord voor blijdschap en vreugde.
Zou het niet geweldig zijn dat we elkaar en onszelf een blij en vrolijk kerstfeest toewensen. Een een nieuw jaar waarin we ruimte maken voor blijdschap, vreugde en vriendschap?
Blijdschap, vreugde en vriendschap als middel tegen de angst om zichtbaar te worden, de schaamte om te zijn wie je bent en de boosheid omdat je niet mee kan/mag doen.
En wees je bewust van de tijd. Kostbare tijd die het waard is om in vrede geleefd te worden. Vrede met jezelf en met het leven zoals het zich aan je voltrekt.
Wees een bewuste deelnemer, neem je plek in en laat jezelf zien in wie je bent.
Ik wens je een Vrolijk kerstfeest!
