‘Zolang we ons schamen kunnen we onze verhalen niet vertellen’
Zichtbaar worden
‘Zolang we ons schamen kunnen we onze verhalen niet vertellen (Uitspraak van Andrew Solomon, gedaan door Griet op de Beeck) Ons leven is als een verhaal wat vertelt wil worden. Een verhaal waarin je zichtbaar wordt in wie je bent en wie je wilt zijn. Ik denk dat iedereen het verlangen heeft om zichtbaar te zijn. Het is alleen niet voor iedereen vanzelfsprekend om zichtbaar te zijn in wie je bent, in wie je wilt zijn of in wat je wilt delen met anderen.
Ondergronds
Wanneer je niet zichtbaar mag zijn in zowel je angsten als je verlangens, in je boosheid of je verdriet, in je talenten of je beperkingen, in je trauma’s of overleving, in je schuld en in je schaamte, in je wijsheid en in je onschuld, dan…….kun je jouw verhaal niet vertellen en is de kans groot dat een deel van wie je in werkelijkheid bent ‘ondergronds’ gaat. Het kan zelfs zover gaan dat je om jezelf te beschermen je innerlijke wereld verdeelt in een deel wat wel zichtbaar mag zijn en een deel wat dat vooral niet mag zijn.
Splitsing
Deze innerlijke verdeeldheid, deze innerlijk afsplitsing is voor veel mensen die een traumatische of overweldigende ervaring hebben meegemaakt een onbewuste drijfveer voor allerlei lichamelijke en psychosociale klachten en verstoringen.
Ik heb in mijn leven de gevolgen ondervonden van schuld en schaamte. Schaamte over mijn seksuele identiteit en daarmee schaamte voor mijn eigen lichamelijkheid. Schuld over een verlangen wat niet geleefd kon worden. Schuld om te zijn wie ik ben.
Ik ben opgegroeid in een klein dorp op het Friese platte land en binnen een Gereformeerde traditie. Het was de context waarbinnen mijn persoonlijke ontwikkeling plaats vond.
Schuld en schaamte
Ik ben op dit moment 56 jaar en nog steeds ondervind ik de gevolgen van de invloed die het heeft gehad op mijn leven. Nog steeds merk ik hoe gevoelens van schuld en schaamte mijn denken, mijn gevoelens en mijn houding beïnvloeden. En hoewel ik veel van deze ‘schade’ heb doorgewerkt blijft het een gevoelig thema.
‘Schade’ die zichtbaar werd in mijn relaties en in mijn werk. Schade die zichtbaar werd in chronische ziekten die als een rode draad door mijn leven liepen.
Beperkingen in de Diagnostiek
Ik ben regelmatig binnen de reguliere hulpverlening gediagnosticeerd en ‘behandeld’. Maar elke keer bleek de diagnostiek de lading niet te dekken.
En ik ben hierin geen uitzondering. Het blijkt dat het voor veel hulpverleners niet eenvoudig is om ‘de vinger op de zere plek’ te leggen. En die zere plek kon wel eens de plek zijn waar schuld, schaamte en het zwijgen worden doorbroken. Het moment dat er een stem gegeven kan worden aan de ervaringen die niet verteld mochten of konden worden.
Dat vraagt niet alleen deskundigheid van de hulpverlener maar temeer betrokkenheid, veiligheid en vertrouwen. Vertrouwen in de eigen kracht en eigen wijsheid. Een veilige plek waar het verhaal vertelt kan worden en zichtbaar mag worden wat zolang niet zichtbaar kon of mocht zijn.
Er is inmiddels veel wetenschappelijk onderzoek gedaan (Gehechtheidsonderzoek, traumatheorie en hersenonderzoek ) naar wat de gevolgen van traumatische en/of overweldigende ervaringen zijn op de ontwikkeling van kinderen en jongvolwassenen, zelfs invloed hebben tijdens de zwangerschap en wellicht op het moment van de conceptie.
Angst, woede en pijn
“Wanneer we op grond van traumatische ervaringen in onze jeugd delen psychisch hebben afgesplitst, kunnen we geen goede relatie met onszelf tot stand brengen. Steeds opnieuw her-ensceneren we in onze actuele relaties het oorspronkelijke probleem. Omdat we geen vertrouwen hebben in onszelf en niet goed kunnen omgaan met onze angst, onze woede en onze pijn, ontwikkelen we geen vertrouwen in de mensen die ons nabij zijn of nabij kunnen zijn. Een goede relatie met onszelf is de basis voor goede relaties met anderen. Daarvoor moeten we uit onze innerlijke gespletenheid zien te komen en reeds geautomatiseerde reactie- en gedragspatronen ongedaan maken.” Franz Ruppert
Van ervaringsdeskundigheid naar professionele betrokkenheid en van overleven naar leven
Twee jaar geleden volgde ik bij de Psychosynthese Academie De intensieve basistraining ‘Individeel systemisch werken’. Tijdens deze training heb ik kennis gemaakt met de ‘Meergenerationele Psychotraumatologie’ als basis voor een effectieve psychotherapie van Franz Ruppert. In Mei start ik de Basisopleiding Identiteitsgerichte psychotraumatherapie (IoPT) naar Franz Ruppert bij https://www.zielsbelang.nl/ om mij verder te bekwamen in traumabegeleiding
Welke ervaring heb jij met schuld en schaamte? Heb jij behoefte om jouw verhaal te vertellen en zichtbaar te worden in wie jij werkelijk bent in een veilige en betrouwbare omgeving? Wil jij het contact met jezelf weer herstellen en vanuit vertrouwen de relatie met het leven weer aangaan? Valt het meedragen van een geheim jou ook te zwaar?
Verbreek dan de stilte en wees van harte welkom in de Praktijk voor Psychosynthese Amsterdam. Het eerste gesprek is zonder kosten maar….betrokken!
