“Door de pook in een stand te zetten wordt voor een bepaalde overbrenging gekozen. Het veranderen van de overbrenging wordt ‘schakelen’ genoemd.” Bron: Wikipedia
Ik was eigenlijk te bang om te rijden.
Ik was begin twintig toen ik mijn eerste rijlessen kreeg. Toch duurde het nog ruim 16 jaar voordat ik mijn rijbewijs haalde. Ik herinner me die eerste rijlessen nog heel goed. Na zo’n twintig lessen stelde de instructeur voor, het rijexamen aan te vragen en me voor te bereiden op het examen. Ik kreeg het Spaans benauwd. Ik kon me niet voorstellen dat hij na twintig rijlessen nog steeds niet doorhad dat ik elke keer met angstzweet op mijn voorhoofd en verkrampte armen en handen achter het stuur zat. Ik deed keurig wat me werd opgedragen en volgde nauwkeurig zijn instructies. Ik was volgens hem een goede leerling.
Maskers om de angst te verbergen
Achteraf verbaas ik me er nog steeds over hoe ik deze angst om te rijden zolang wist te verbergen achter een masker van mezelf ‘groothouden’. Toen de rijinstructeur vroeg om het examen aan te vragen ben ik gestopt met de lessen en had al min of meer besloten dat het toch nooit wat zou worden. Ik kon me echt niet voorstellen dat ik me ooit vertrouwd zou gaan voelen in een auto in het verkeer. Elke keer weer voelde ik me overweldigd door alles wat ik onder controle moest zien te krijgen. Het was niet alleen de controle over de prikkels van buitenaf maar misschien nog wel meer de controle over wat zich in mijzelf afspeelde.
Van schakelen naar automaat
Toch heb ik mijn rijbewijs gehaald, al was het ruim 16 jaar later. Ik haalde het in drie maanden tijd in een ‘Automaat’. Ik was na een periode van ziekte mijn baan kwijtgeraakt en toen ik na een lange periode van revalidatie en reïntegratie mijn eerste sollicitatiegesprek had bij een Arbodienst om als bedrijfsmaatschappelijk werker aan de slag te gaan, werd als voorwaarde gesteld dat ik een rijbewijs zou hebben en met de auto werkgevers zou kunnen bezoeken. Ik dacht….die baan laat ik me niet voorbij gaan en beloofde in korte tijd mijn rijbewijs te halen. En dat is gelukt. Een nieuwe baan én een rijbewijs! Ik was ontzetten blij en trots dat ik een oude angst had overwonnen. Tenminste………. het verlangen was op dat moment in ieder geval groter dan de angst. Inmiddels weet ik dat ik een hele sterke overlevingsmodus heb ontwikkeld. Toch voelt het soms als een handicap dat ik niet geleerd heb om te schakelen.
Bij het schakelen moet je door de ‘vrij’
Toen ik onlangs met een vriendin sprak over de beweging waar ik de afgelopen twee jaar bij het opstarten van de praktijk in terechtgekomen ben, gaf ze me het beeld van het schakelen. Ze hoorde hoe druk ik het had met alles wat ik aan het doen was en nog wilde doen. Ze zei: ‘bij het schakelen moet je altijd door de ‘vrij’. Dit beeld bleef de afgelopen weken bij me hangen. En ik vroeg me af: ben ik me voldoende bewust dat ik ook door mijn eigen ‘vrij’ heen moet? En wat kom ik tegen wanneer ik werkelijk mezelf toesta om door mijn eigen ‘vrij’ te gaan? Elke keer ben ik verbaasd over de enorme kracht van de verbeelding en hoe het je kan uitnodigen om d.m.v. het beeld tot bewustzijn te komen van wat er speelt. Beelden zijn net als taal, dragers van energie en informatie. Ze laten iets zien en brengen iets over. Ze verbinden verschillende werkelijkheden met elkaar en kunnen zo de wereld van het onbewust verbinden met het bewustzijn. Wikipedia beschrijft schakelen als volgt: “Door de pook in een stand te zetten wordt voor een bepaalde overbrenging gekozen. Het veranderen van de overbrenging wordt ‘schakelen’ genoemd.”
Psychosynthese dis-identificatie en identificatie oefening
Voor het overbrengen van de ene stand naar de andere moet je altijd door de ‘vrij’. Deze vrij-stand, de N van neutraal op de versnellingspook, doet me denken aan de vrij-stand die ik in de psychosynthese begeleiding meestal benoem als het ‘zelf’, het ‘ik’, de ‘waarnemers positie’ in jezelf of het ‘stille midden’. Een positie waar je even los kunt komen van alles wat je in jezelf en buiten jezelf waarneemt. Waar je je mee kunt identificeren, daar kun je je ook van dis-identificeren. In deze ‘vrij’-stand kom je even tot rust in jezelf, kun je even loslaten wat je vasthoudt en vanuit deze neutrale positie een bewust keuzen maken naar welke ‘stand’ je wilt schakelen. Vasthouden of loslaten. Aanvallen of verdedigen.
Je eigen ademhaling als de poort naar jeZelf
Hoe doe je dat? Hoe leer je schakelen en met meer bewustzijn door de vrij-stand heen te gaan zodat je niet van de ene in de andere toestand belandt met het gevoel dat het je allemaal overkomt. De vrij-stand heeft een belangrijke functie. Letterlijk op adem komen en bewustzijn brengen bij wat je doet en wat je laat. Het is de poort naar jeZelf. Bij wat je vasthoudt en wat je los laat. Bewuste aandacht brengen naar je eigen ‘vrije midden’ brengt je naar meer zelfstandigheid en autonomie in je leven. Het zorgt ervoor dat je zelf aan het stuur van je eigen leven zit en gaat ontdekken wat of wie je daarvan af houdt. Een belangrijk en eenvoudig middel om dat te doen is met aandacht naar je eigen ademhaling gaan. Zodra je met aandacht naar je eigen ademhaling gaat ben je al in je eigen midden. Het is echt veel simpeler dan je denkt. Het enige wat nodig is, is je eigen aandacht. Klik hier voor een korte oefening om met aandacht naar je eigen midden te gaan. Je eigen vrij-stand leren ervaren om met meer bewustzijn te kunnen schakelen van de ene activiteit naar de andere. Van de ene gemoedstoestand naar de andere. Vrij zijn van en vrij zijn tot.
Een samenleving met veel prikkels
En hoewel het best eenvoudig is, realiseer ik me dat we in deze tijd continue worden uitgedaagd om snel te kunnen schakelen. We worden overspoeld met alle mogelijkheden die ons worden aangeboden om continue in de doe-stand te staan en snel van de ene activiteit over te schakelen naar de andere. Ik heb daar zelf ook best veel last van en het zal je niet verbazen dat ik nog steeds in een ‘automaat’ rijdt. Ook ik heb moeite met de vrij-stand waar ik vanuit rust kan overzien waar ik mee bezig ben en voelen wat ik nodig heb. Ook ik heb het nodig om met meer bewustzijn te leren schakelen en me bewust te zijn dat ik elke keer door de ‘vrij’ heen moet. Dat deze vrij-stand (neutraal, vrij van alle invloeden) nodig is voor ‘gezond rijden’.
Intervisiebijeenkomst als ‘ankerplaats’
Gisteren was ik bij een intervisie bijeenkomst van mijn psychosynthese collega’s. Het was de eerste keer dat we weer als groep bij elkaar waren na ons afstuderen dit jaar. Ik deelde met mijn collega’s dat ik dit samenzijn heb ervaren als een soort ‘ankerplaats’. Een ankerplaats waar je samen in de vrij-stand kunt komen waar ik hier over schrijf. Deze vrijstand kun je dus niet alleen in jezelf ervaren maar ook als groep. En dat is elke keer weer bijzonder om te ervaren. In deze vrij-stand voel ik me weer verbonden met de waarden van waaruit ik me in mijn werk en als mens beweeg. Waarden waarbij hart, hoofd en handelen met elkaar verbonden zijn.
Psychosynthese ‘rijles‘
In de psychosynthese begeleiding is er aandacht voor dit proces van ‘schakelen’ en voor het bewuster inzetten van de vrij-stand in je dagelijks leven. Bewust worden van de verschillende innerlijke ‘toestanden’ waartussen je dagelijks moet leren schakelen. Toestanden van angst of verlangen, van hoop of vrees, van vreugde en verdriet, van vasthouden of loslaten. Bewust worden van jou eigen waarden van waaruit je wilt zijn die je bent. Zet’m in de vrij en maak een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Je bent van harte welkom!
