Vertelt jou verhaal waar je naar verlangt of wat je vermijdt?

Er was eens
……..een jonge man, dertiger, volop in het leven. Drukke baan, getrouwd en de wereld lag nog voor hem open. Hij wist al heel jong wat hij wil worden en het is hem gelukt de doelen die hij had in zijn werk te bereiken.
Er werd veel van hem gevraagd maar hij leek alles aan te kunnen, hij genoot van zijn werk en van zijn collega’s. 
In zijn werk wist hij wat hij wilde en daarin leefde hij zijn dromen. Zijn vrouw, familie, vrienden en collega’s zagen echter alleen dit deel van het verhaal.
Er bestond nog een verhaal van dezelfde jonge man die al heel vroeg in zijn leven zijn dromen en verlangens moest onderdrukken en waar nodig verdringen ten dienste van dit verhaal.
Hij verdrong en onderdrukte, omdat hij wist dat dit niet pastte binnen dat grotere verhaal. 

Waar ben je mee vereenzelvigd?
Die jonge man, dat ben ik, en ik speel in beide verhalen de hoofdrol. Verhalen die verschillende werkelijkheden vertellen over een leven wat het ene moment wordt geleidt door angst en het andere moment door verlangen. Voortdurend schuren deze verschillende werkelijkheden langs elkaar. En waar wrijving ontstaat is ….spanning.
Beide verhalen willen verteld worden. Ze hebben het nodig om gehoord en gezien te worden. Ze zijn een uitdrukking van wie we zijn. Of misschien is het beter om te zeggen dat ze een uitdrukking zijn van waar we ons het meest mee hebben geïdentificeerd.
We worden zichtbaar in waar we ons mee vereenzelvigd hebben. We zijn er aan gehecht geraakt.

Het verhaal gaat verder….
Er ontstond in het leven van de jonge man zoveel wrijving tussen de verschillende werkelijkheden die hij beleefde, dat het hem niet meer lukte deze verhalen uit elkaar te houden. De spanning van een ‘dubbelleven’ werd teveel. Er is door de wrijving zoveel spanning ‘op het net’ ontstaan, dat de stoppen zijn doorgeslagen.
Hij werd ziek. Er ontstond een nieuw verhaal. Een verhaal van scheiden, coming-out,  loslaten, rouwen, verlies van werk en inkomen én uiteindelijk arbeidsongeschiktheid.
De jonge man is een vijftiger geworden. En……het verhaal gaat verder……

Rollen
Inmiddels kan ik als vijftiger terugkijken op mijn leven en realiseer me dat ik naast de hoofdrol ook vele bijrollen heb gespeeld in de verhalen die ik heb geleefd. Door therapie en opleiding ben ik me bewust geworden van mijn eigen aandeel daarin. Bewust geworden van hoe ik me met deze verhalen en rollen heb vereenzelvigd en vooral dat ik meer ben dan deze rollen en meer ben dan mijn verhaal.
Ik heb een keuze! Ik ben niet een rol maar ik speel een rol. Ik ben niet mijn verhaal maar ik leef mijn verhaal.

Arbeidsongeschikt
Toen ik vorige week na een training afscheid nam van de groep, kwam een van de collega’s naar mij toe en zei: ‘Wim, dat oude verhaal, dat dient jou niet meer!’
Deze opmerking kwam heel erg bij mij binnen en ik ben er erg blij mee. Het maakt me opnieuw bewust hoe lastig het is om los te komen van mijn oude verhalen. Oude verhalen die niet meer ten dienste staan van wat ik nu wil leven.
Mijn oude verhaal van arbeidsongeschiktheid waarin ik me onbewust liet/laat leiden door angst. Angst om weer mijn plek in te nemen. Angst om verantwoordelijkheid te nemen. Angst om zichtbaar te worden. Angst om mijn kwetsbaarheid te tonen. Ik durf zelfs te zeggen Angst voor gezondheid.

Keuze
Ik heb een keuze! En geloof me, dat het lastig is om je dat werkelijk te realiseren. Want het maakt verantwoordelijk.
Ik wil mij laten leiden door mijn verlangen. Mijn verlangen om zichtbaar te worden. Verlangen om kleur te bekennen. Verlangen om lief te hebben. Verlangen om mijn kracht te laten zien. 

Bedding
Betekent dit nu dat ik niet meer arbeidsongeschikt ben? Dat ik geen angst meer heb? 
Nee….het betekent dat ik me bewust ben dat ik meer ben dan mijn verhaal, meer ben dan mijn rol in mijn verhaal. Meer ben dan mijn angst en meer ben dan mijn verlangen. Dat ik in staat ben om zowel de angst als het verlangen in mijzelf te dragen.
Jaren geleden voordat ik met de therapie en opleiding begon heb ik vaak gezegd dat ik de behoefte had aan een ‘bedding’ waarbinnen ik kon stromen. Ik zocht deze buiten mezelf. Ik voelde me toen niet in staat om mijn eigen bedding te zijn. Ik had iets of iemand nodig die mijn bedding kon zijn. Therapie en begeleiding kan zo’n bedding tijdelijk zijn.
Nu weet ik dat ik mijn eigen bedding kan zijn waarbinnen ik de stroom van het leven kan toelaten. Ik kan het verdragen. Ik kan het dragen.
Laat ik me leiden door angst of door mijn verlangen?

Wat is jou verhaal?
Herken je mijn verhaal? Herken je die voortdurende wrijving tussen de verschillende werkelijkheden die soms zoveel spanning opleveren dat de stoppen dreigen door te slaan?
Herken je die voortdurende beweging tussen Angst en Verlangen? Wat is jou verhaal? Ervaar jij voldoende bedding in jouzelf om de stroom van het leven in je toe te laten?

In mijn praktijk voor Psychosynthese Amsterdam ben je van harte welkom om jou verhaal te vertellen en biedt ik je ondersteuning  vanuit mijn eigen ervaringen en jarenlange therapie en opleiding om te kijken hoe jij je verhoudt met de bewegingen in jou verhaal en of jij jou eigen bedding zou kunnen zijn.