Wat…. als de boom zich bewust zou worden van zijn ‘verlies’?

Dood
Heel lang was voor mij het woord ‘rouw’ gekoppeld aan doodgaan. Ik herinner me dat het woord rouw in mijn beleving alleen werd gebruikt wanneer er iemand was overleden.  Rouw was gekoppeld aan de dood. Mijn moeder heeft me eens verteld dat ze als kind erg vertrouwd was geraakt met ‘rouw’.  Haar ouders verloren  op jonge leeftijd 2 dochters en daarmee verloor mijn moeder twee zusjes. Mijn moeder maakte deze intense rouwperiode mee toen ze zelf nog kind was. In die periode was het niet gebruikelijk dat er in het gezin over ‘rouw’ werd gesproken. Er werd niet over gesproken maar het was wel zichtbaar en duidelijk aanwezig. Het gezin heeft na het overlijden  jarenlang een zwarte rouwband gedragen als uiting van de rouw. 
Rouwproces
Er is veel veranderd. We kunnen het ons nu niet meer voorstellen dat er niet gepraat wordt over  zulke intense gebeurtenissen die diep ingrijpen in het leven van ouders, broers en zussen. We leven in een tijd waar er veel meer openheid is en ruimte gemaakt wordt om uiting te geven aan intense gebeurtenissen in het leven zoals de dood. Op tv zijn er programma’s waarin we zelfs mee kunnen leven en mee kunnen kijken in het rouwproces van de ander.
Wat is rouwen? Rouwen is voor mij niet meer alleen gekoppeld aan de dood. Rouwen is voor mij verbonden met verliezen en loslaten. Verbonden met verdriet en boosheid. Met angst en verlangen. Met dood èn leven. Met verzet en acceptatie. Rouwen hoort bij het leven. 
Identiteitscrisis
Het heeft heel lang geduurd voordat ik me begon te realiseren dat ik jarenlang in een voortdurend rouwproces was verwikkeld. Een rouwproces waarin ik al deze aspecten tegenkwam maar niet kon plaatsen. 
Ik raakte door mijn coming-out, echtscheiding, ziekte en tuchtprocedure binnen de Gereformeerde kerk, ontworteld en in een diepe identiteitscrisis. Ik kwam, ik zag en overwon……..maar verzuimde om te rouwen.
Ik had geleerd om te vechten en om teleurstellingen en intense gebeurtenissen te overwinnen. Ik was door een diep dal gegaan en was weer omhooggeklommen. Maar ik had in dat dal geen tijd en ruimte gemaakt om het leven werkelijk onder ogen te komen. 
Boosheid
Om niet alleen het verdriet en het gemis onder ogen te komen maar ook de weerstand en de boosheid. Ik werd me bewust dat onderdrukte of verdrongen boosheid werkelijke acceptatie tegenhoudt.
Rouwen is een proces waarin allerlei emoties, gevoelens, gedachten en gewaarwordingen elkaar afwisselen en elkaar voortdurend beïnvloeden. En het belangrijkste in dit proces is dat al deze aspecten gehoord en gezien mogen worden zodat ze zich niet via vervelende symptomen en klachten hoeven uit te drukken. 
Ik ben in mijn leven vertrouwd geraakt met ziekte en beperkingen. En ik durf nu te zeggen dat ik daar zo vertrouwd mee was omdat ik zo weinig vertrouwd was met rouwen.
Onvermijdelijk
In de laatste jaren ben ik gelukkig steeds meer vertrouwd geraakt met het proces van rouwen en met al die aspecten die ik daarin tegenkwam.  Ook de boosheid, de weerstand en de angst. En dat zijn niet de meest aangename aspecten om doorheen te gaan maar uiteindelijk onvermijdelijk om ‘heel’ te worden en weer vertrouwd te raken met de mogelijkheden die het leven biedt.
Natuur als metafoor
De processen in de natuur zijn een prachtige metafoor voor onze eigen processen. De boom laat in de herfst haar blad los om zich vervolgens met haar aandacht te richten op de andere processen die zorgen voor de continuïteit van het leven van de boom. Het leven trekt zich terug via de stam naar de wortels in de grond om vervolgens in het voorjaar zich te richten op de zonkracht en opnieuw blad te vormen. Wanneer de boom belast zou worden met onze ‘menselijkheid’ (bewustwording) dan zou deze levenscyclus ernstig verstoord worden. De boom zou mogelijk uit angst haar blad te verliezen, elk blad willen vasthouden.  Wij zijn natuurlijk geen boom maar wel net als de boom een schepping in de natuur en vallen daarmee onder dezelfde wetten.
Gezonde rouw
Rouwen hoort bij het leven. Bij een ‘gezonde’ rouw gaan we het leven aan en gaan als het moeilijk is er doorheen. Dan laten we net als de boom op het moment dat het nodig is ons blad los en vertrouwen op het leven zelf.
Rouwen is dus een natuurlijk proces. Een proces wat ruimte nodig heeft. Wat gehoord en gezien wil worden. Wat soms een periode van terugtrekken nodig heeft in de donkerte van de eigen ziel en wat het vervolgens nodig heeft om naar het licht gebracht te worden voor nieuwe levenskracht.
Theorie
Er zijn ontzettend veel boeken geschreven over rouw en verlies en over hoe het rouwproces zou kunnen/moeten verlopen. Mijn bedoeling is niet om hier een theorie of waarheid over te brengen. Ik heb hier vooral een persoonlijke ervaring willen beschrijven. En persoonlijke ervaring van mijn eigen rouw en dan vooral van verstoorde en vastgezette rouw. Persoonlijke ervaringen die uiteindelijk door therapie en opleiding mijn rol als coach/counselor in mijn praktijk voor Psychosynthese kleuren.
Begeleiding
Heb je behoefte om naar aanleiding van mijn verhaal je eigen verhaal te doen? Of behoefte aan ondersteuning in jou eigen rouwproces? Je bewust te worden van je eigen verlieservaringen en hoe deze een rol spelen in je eigen leven?
Wordt jij belemmerd door vastgelopen rouw? Neem dan gerust contact met mij op voor een kennismakingsgesprek. Of kom naar de eerstvolgende lezing/workshop.
E-Book
Wanneer je benieuwd bent naar wat psychosynthese begeleiding kan betekenen bij rouw en verlies, dan kun je ter informatie mijn Persoonlijk verhaal in de context van Psychosynthese downloaden via de pagina aanbod van mijn web-site.