Zo net na het Pinksterweekend nodig ik je uit om eens na te denken over welke taal jij spreekt en met welke beelden jij je verbonden voelt. M.a.w. op welk netwerk ben jij aangesloten? Waar laadt jij je op?
Feest van de Geest
We hebben net het Pinksterweekend achter de rug. Een weekend met prachtig zomerweer. Voor veel mensen was het een vrij weekend zoals elk ander vrij weekend. De een gaat met dit mooie weer naar het strand of een dagje uit en de ander bezoekt een evenement of gaat naar de meubelboulevard. Een steeds minder grote groep viert bewust of minder bewust het Pinksterfeest. Het feest van de Geest.
Hoewel ik ben opgegroeid in een Gereformeerd nest waar Pinksteren net als Kerst en Pasen volgens de Gereformeerde traditie werd ‘gevierd’ ben ik steeds meer buiten deze traditie geraakt. Buiten de traditionele vorm maar niet buiten de inhoud van de traditie.
Ik wil graag met je delen hoe ik me met deze inhoud ben gaan verhouden.
Kerkelijk jaar
Ik ga niet meer naar de kerk en wordt daarmee niet meer in de regelmaat en cyclus van het kerkelijk jaar ‘gevoed’ door de tradities. Dit is wat mij persoonlijk betreft prima en op dit moment passend in mijn leven. Tegelijk is het ook jammer en voelt het soms als een gemis. De regelmaat en de cyclus van het Kerkelijk jaar geeft je – wanneer je het bewust kunt beleven (en misschien zelfs wanneer je het niet bewust kunt beleven) – ook een mogelijkheid om je zo nu en dan aan te sluiten, of je aangesloten voelen op een ‘netwerk’.
Sacramenten
Een netwerk waar je je bewust op aan kunt sluiten maar ook al ben je je dat niet bewust op aangesloten bent. M.a.w. het netwerk is zowel immanent als transcendent. (Moeilijke woorden die je voor mij meteen weer mag vergeten)
Door het ritueel van de traditie (bijvoorbeeld het sacrament van de doop, het avondmaal of de belijdenis) zijn we door de ervaring, aangesloten op het ‘Net’. In de Katholieke traditie wordt bijvoorbeeld gezegd dat je door het sacrament wordt aangeraakt door de genade van God. En door de cyclus van het kerkelijk jaar met de verschillende ‘feesten’ houden we de verbinding met dat ‘Net’ open. (in ons bewustzijn)
In de afgelopen decennia zijn de meeste kerken aan het leeglopen en daarmee hebben veel mensen hun traditie’s en betekenisvolle rituelen achtergelaten. Ik denk dat dit een beweging is, die nodig is wanneer je ze plaatst in de beweging die we als mensen collectief doormaken. We zijn een nieuw tijdperk aan het binnengaan. We maken de beweging van iets buiten onszelf plaatsen naar de beweging iets in onszelf ervaren. Het is een beweging naar Zelf-standigheid, niet te verwarren met individualisme.
Eenheid en verbondenheid
Toch is het ook zichtbaar dat hoewel mensen zich steeds meer losmaken van de kerk als instituut, ze ook steeds meer op zoek zijn naar nieuwe verbindingen, nieuwe rituelen en een nieuw gevoel van gemeenschap en eenheid. Op zoek naar zingeving. Op zoek naar zich verbonden weten met iets wat groter is dan jezelf. Daar waar de kerk ons voorzag in tradities en rituelen, ons voorzag in regelmatige ‘aansluiting’ op het Spirituele Net, daar zijn we nu zelf op zoek naar aansluitpunten, naar een nieuwe taal. Een taal waarin we elkaar verstaan en elkaar niet uitsluiten. Of we gebruiken de oude taal en onderzoeken hun energetische lading en geven opnieuw betekenis en zingeving aan onze ervaringen in deze tijd.
Psychosynthese
Psychsoynthese heeft mij na mijn afscheid van de Gereformeerde kerk als instituut, een nieuwe taal, nieuwe woorden en een nieuwe betekenis aan oude tradities en rituelen gegeven. Het heeft me van ‘buiten’ naar ‘binnen’ gebracht.
Het netwerk waar ik mij nu op aangesloten voel is in wezen hetzelfde netwerk als waar ik altijd al op was aangesloten. Ik ben gedoopt in de Gereformeerde Kerk en je zou kunnen zeggen dat dat mijn eerste uiterlijke ‘oplaadpunt’ was. Het heeft alleen een nieuwe taal gekregen. Een taal die ik beter kan verstaan en waar ik me beter in kan uitdrukken in deze tijd. Een taal die niet langer uitsluit maar juist uitnodigt tot eenheid. Een taal waardoor ik mijn persoonlijke ervaringen, mijn persoonlijk verhaal, kan plaatsen in de context van een groter verhaal.
Het Veld
En dat grote verhaal is voor mij het ‘Netwerk van de Geest’. Ook in de Quantum fysica, ontwikkelingen in de Neuro psychologie en bijvoorbeeld het systemisch werk in Familieopstellingen spreekt men over een zogenaamd ‘netwerk’ of energieveld waar je mee samen kunt werken en je op af kunt stemmen.
Er zijn binnen de verschillende wereld religies en geloofstradities ontzettend veel verhalen die allemaal vanuit hun eigen ervaring en traditie vertellen over de werkzaamheid van de Geest, van dit netwerk, die energieveld, in hun persoonlijk leven. Want het gaat om deze werkzaamheid. Mensen hebben altijd al deze werkzaamheid ervaren en aan deze ervaringen uitdrukking gegeven in rituelen en verhalen. Hoe ervaar jij de werkzaamheid van ‘de Geest’ in jou leven?
Oplaadpunten
Op welk energie-netwerk ben jij aangesloten? Of misschien ervaar je juist het tegendeel en ervaar je een gemis aan zingeving en een gemis aan levensenergie. Misschien zoek je een nieuwe taal of nieuwe rituelen om jouw persoonlijke ervaringen te kunnen plaatsen en te kunnen duiden. Misschien wil je je opnieuw leren verhouden met oude tradities en oude rituelen omdat je ergens weet dat ze je verbinden met iets wat groter is dan jezelf.
Psychosynthese geeft geen antwoorden maar leidt je er naar toe.
Ik nodig je uit om in jezelf het oplaadpunt te vinden waar je kunt inpluggen op het ‘Net van de Geest’.
Twijfel je of je zo’n oplaadpunt hebt? Ik ondersteun je graag in jouw onderzoek!
