De zon als licht en levensbron in je eigen leven

Volkstuin
Afgelopen weekend bracht ik samen met mijn partner een dagje door op onze volkstuin net buiten Amsterdam. Het tuinseizoen is nog niet begonnen en het is nog een beetje behelpen. De meeste volkstuinen liggen er stil en verlaten bij. De natuur heeft zich nog grotendeels teruggetrokken waardoor het er nog wat grauw en grijs uitziet. Hier en daar laten een aantal vroege voorjaarsbloemen hun prachtige kleuren zien en kondigen het naderende voorjaar aan. Naarmate de dag vordert neemt de zonkracht toe en krijgt alles opeens een hele andere glans. 
We hebben koffie, soep en broodjes meegenomen en zoeken een plekje uit de wind in de zon. Wat een dag!
Na de donkere, grauwe en koude maanden van de afgelopen periode is het bijzonder om te ervaren wat de zon met je doet.
Zonkracht
Terwijl ik in de zon wat aan het mijmeren ben realiseer ik me hoe belangrijk het is om daadwerkelijk het licht in ons eigen leven te kunnen voelen en ervaren. Met de ogen dicht laaf ik me aan de warmte en het licht van de zon. Wat een kracht!
Ik reflecteer in het moment even alsof het een meditatief moment is. Op mijn persoonlijke ervaringen met licht en donker in mijn eigen leven. En op de ervaringen die ik heb sinds ik werk met cliënten in de praktijk.
In mijn eigen leven heb ik veel donkere en grauwe perioden meegemaakt waarin ik niet in staat was om het licht in mijn ervaringen toe te laten. Perioden waarin ik me vaak alleen en machteloos heb gevoeld. 
Een eigen verhaal
Eenzaamheid en machteloosheid die ik ook vaak bij cliënten tegenkom die vast lijken te zitten in de zwaarte van hun eigen verhaal. En wanneer je zo vast zit in je eigen verhaal of misschien wel bent vastgelopen in het verhaal van een ander, dan lijkt er aan de donkere en grauwe periode geen eind te komen. Het is alsof het ritme van de seizoenen in je eigen ervaringen niet bestaat. 
Wanneer je dan net als afgelopen weekend even weer die enorme kracht van de zon en het licht kunt ervaren, is het alsof het voorjaar in je eigen leven weer voelbaar is. 
Afwisseling van licht en donker
Ik ben ervan overtuigt dat dit beeld van het ritme van de seizoenen en de afwisseling van het licht en het donker niet alleen een werkelijkheid is die zichtbaar is in de natuur maar ook in de ervaringen van ons eigen leven. (Onze eigen natuur)
En zoals het nooit alleen maar winter is, is het ook nooit alleen maar grauw en donker in ons eigen leven.
Het is wel heel begrijpelijk dat wanneer we vastlopen in ons eigen verhaal of vast zijn gelopen in het verhaal van een ander, dat dat natuurlijk  ritme niet meer voelbaar is. Alles lijkt te stagneren en de levensenergie lijkt weg te lekken. Wanneer we zijn gekwetst of beschadigd in onze kindertijd, geen veilige en vertrouwde bedding hebben ervaren, dan kunnen we ons zo verlaten en machteloos voelen. Of verdrietig en kwaad op onze ouders, opvoeders, omgeving en het leven zelf. We hebben ons aangepast en geleerd te overleven. We hebben ons gedrag aangemeten wat toen passend was om te kunnen omgaan met de situatie zoals die toen was. Gedrag wat hoogstwaarschijnlijk nu niet mee passend is.
Dan is het soms lange tijd bewolkt in ons leven en is de zonkracht niet meer voelbaar.
Innerlijke zon-en levenskracht
Ik heb het geluk gehad in mijn leven dat ik naast de moeiten en zwaarte in mijn leven steeds opnieuw mensen heb ontmoet die mij konden spiegelen in de eigen wijsheid en innerlijke zon- en levenskracht.
Dat zijn niet altijd therapeuten of hulpverleners geweest. Meestal waren het mensen die op de een of andere manier in staat waren gewoon te zijn wie ze zijn en zich vandaar uit mij iets konden laten zien van wat ook in mij aanwezig was. 
Misschien kun jij je ook herinneren dat er mensen in je omgeving zijn of zijn geweest waar je steun aan hebt gehad en die je het gevoel hebben gegeven je te zien in wie je was óf wilde zijn. 
Zijn wie je bent.

Ik ben nu zoveel jaren verder en het donker en de zwaarte zijn mij nog steeds niet vreemd. Maar naast deze vertrouwdheid is er gelukkig ook een steeds groter tegenwicht en vertrouwen ontstaan van de eigen levenskracht die op een dag zoals in het afgelopen weekend zo krachtig door de zon verbeeldt, gevoeld en ervaren wordt.
Ik vind het bijzonder om na verloop van tijd in het werken met cliënten, naast de problematiek ook het licht van de eigen wijsheid en levenskracht te zien.
Soms heb je de ander nodig om deze wijsheid en levenskracht te spiegelen totdat je weer voldoende draagkracht hebt ontwikkeld om je niet alleen het donker maar ook het licht weer toe te eigenen.
Psychosynthese een positieve psychologie
Dat is wat mij ruim twintig jaar geleden zo aantrok in de visie Psychosynthese. Er is niet alleen aandacht voor de zwaarte en de donkere kanten van het leven maar je wordt  uitgenodigd om je je eigen innerlijke wijsheid en helende levenskracht weer toe te eigenen.
Want deze levenskracht is net als de zon die aan de hemel staat een duurzame bron van levensenergie, altijd aanwezig, vrij van oordelen, onbeperkt liefdevol, óók als het bewolkt of donker is.
Vaak hebben cliënten n.a.v. hun eigen verhaal niet alleen een hulpvraag maar dragen ze onbewust ook het antwoord mee.
Wanneer ze dan in staat zijn om hun eigen antwoord te ontdekken in de loop van de begeleiding, dan kunnen ze weer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven en leren loslaten wat niet van hen is en zich weer toe-eigenen wat van hen is.